به گزارش سرویس بین الملل 
خبرگزاری صداوسیما ؛ روزنامه نگار مشهور جهان عرب معتقد است دشمن اصلی مصر که این کشور را در آفریقا محاصره کرده رژیم اشغالگر اسرائیل است که از اولین لحظات از طرح سد النهضه حمایت کرد. 
عبدالباری عطوان، سردبیر روزنامه اینترنتی رای الیوم یادداشت امروز خود را به اوضاع مصر اختصاص داد و نوشت: شاید دیدار رؤسای جمهور مصر و اتیوپی که قرار است چهارشنبه آینده با میانجیگری رئیس جمهور روسیه در سوچی و درحاشیه نشست روسیه و کشورهای آفریقایی برگزار شود، آخرین فرصت برای حل بحران فزاینده مصر و اتیوپی درباره سد النهضه و سردهنههای باشد. آنهم با توجه به اینکه پایان ساخت این سد نزدیک شده است - ۶۶ درصد از عملیات سدسازی به پایان رسیده و آبگیری آن «۷۰ میلیارد متر مکعب» آغاز شده و دوره زمانی در حال حاضر بزرگترین مسئله مورد اختلاف است.
بعد از اینکه نشست سه جانبه وزیران خارجه مصر، سودان و اتیوپی به بن بست رسید کانالهای مذاکره بین مصر و اتیوپی بسته شد و طرف آمریکایی هم دخالت به منظور میانجیگری را با درخواست رسمی رد کرد. اتیوپی بر موضع خود مبنی بر پر کردن آبگیرها طی پنج سال و محدود کردن مقدار آب وارد شده به نیل در حدود ۳۵ میلیارد متر مکعب طی این پنج سال پافشاری می کند که این مسئله با خواسته مصر مبنی بر آبگیری سد طی هفت سال و ورود ۴۰ میلیارد مترمکعب آب به نیل طی این سالها تعارض دارد. خواسته مصر به این سبب است که فاجعه خشکسالی و کم آبی از این کشور دور شود. 
سرسختی موضع اتیوپی باردیگر در مخالفت با درخواست فنی مصر مبنی بر ایجاد دفتری برای کارشناسان مصری در کنار تاسیسات سد خود را نشان داد. هدف مصر از مستقر کردن کارشناسان خود در مجاورت سد این بود که روند ساخت نهایی و پرکردن آبگیرها را پیگیری کند که دولت اتیوپی این کار را خدشه وارد کردن به حاکمیت خود دانست و اعلام کرد راه را بر روی هرگونه میانجیگری خارجی میبندد و مسئله را فقط به سه کشور ذیربط و کمیته مستقل کارشناسان محدود کرد که تشکیل شده است. 
خشم مصر زمانی به اوج خود رسید که «بیکیلی»، وزیر آب اتیوپی، اعلام کرد دولتش با همه خواستههای مصر مانند طول دوره آبگیری سد و مقدار آب وارد شده به نیل، یعنی ۴۰ میلیارد متر مکعب، طی شروع عملیات آبگیری مخالف است و گفته شد آبهای نیل آبی که ۹۰ درصد از مجموع حجم آبهای نیل را تشکیل میدهند از ارتفاعات اتیوپی سرچشمه میگیرند و در نتیجه این کشور دست بالا را در این خصوص دارد. 
اتیوپیاییها میگویند این سد را برای محروم کردن مصر از سهمی که در معاهده ۱۹۵۹ برای آن مشخص شده است-یعنی ۵۵ میلیارد و ۵۰۰ میلیون متر مکعب در سال- نمیسازند بلکه هدف از ساخت این سد تولید برق و برطرف کردن نیاز شدید کشور در این خصوص است، زیرا ۶۶ درصد از مردم اتیوپی بدون برق هستند و بر اساس آمارهای بانک بین المللی اتیوپی سومین کشور جهان است که از بی برقی رنج میبرد. آنها تاکید میکنند یکی از طرفهای معاهده مذکور نبوده اند و در نتیجه به آن پایبند نیستند. علاوه بر سرسختی اتیوپی دولت مصر در تعامل با این بحران با چند چالش اساسی دیگر مواجه است.
اول: در اوضاع کنونی سودان، این کشور بیشتر به دیدگاه اتیوپی نزدیک است، زیرا مقامات جدید خرطوم روابطی قوی با اتیوپی دارند و آبی احمد علی، نخست وزیر اتیوپی نقش بزرگی در توافق بین ارتش و جنبش مدنی سودان و دست یابی به راه حل داشت و اتیوپی به سودان تعهد داد که سهم آب این کشور را بدون کم و کاست حفظ کند. وعده دیگر اتیوپی این بود که بعد از راه اندازی سد النهضه نیازهای برقی سودان را با قیمت پایین تامین کند. یک مسئول در دوره جدید سودان که خواست نامش فاش نشود گفت: سودان به منافع و دست کشیدن از شعارها ایمان دارد و سریعا به سمت کشورهای آفریقایی میرود و تدریجا از بحرانهای کشورهای عربی و اتحادیه عرب دور میشود. 
دوم: سخت بودن رویکرد به دادگاه بین المللی برای حل و فصل قانونی این نزاع است، زیرا مراجعه به این دادگاه نیازمند توافق دو طرف است و اتیوپی این گزینه را رد میکند و این یعنی دنبال میانجی گشتن به عنوان گزینههای جایگزین.
سوم: پایبندی اکثر دوستان عبدالفتاح السیسی، رئیس جمهور مصر، در کشورهای آفریقایی و کشورهای خلیج فارس به اصل بی طرفی در این بحران. این کشورها یعنی عربستان و مشخصا امارات نگران سرمایه گذاریهای گسترده خود در اتیوپی هستند و شاید به همین سبب است که این روزها شاهد سردی روابط قاهره و ابوظبی هستیم. 
چهارم: نقش تحریک کننده اسرائیل علیه مصر و حامی اصلی پرونده اتیوپی در این نزاع. اسرائیل سامانههای دفاع موشکی اسپایدر را اطراف سد النهضه مستقر کرده است تا در صورت تنش در روابط و استفاده مصر از گزینه نظامی، از این سد حمایت کند. 
عطوان ادامه داده است: این حق طبیعی مصر است که آب نیل را مسئله مرگ و زندگی بداند و السیسی نیز در آخرین اظهارات خود تهدید کرد همه گزینهها روی میز است و در مصر برخی خواستار آن هستند در صورتی که به سهم این کشور از آب نیل ضرری وارد شود سد النهضه خراب شود، زیرا ۹۰ درصد منابع آبی مصر از نیل تامین میشود. درست است که بخش عمدهای از آب نیل از ارتفاعات اتیوپی تامین میشود، اما این مسئله هم ثابت شده است که نیل در آبراه کنونی خود میلیونها قرن و قبل از پیدایش انسان وجود داشته است و کمبود یک قطره از آب آن با خون جبران خواهد شد همانگونه که برخی مقامات مصر در جلسات خصوصی و حتی علنی این موضوع را بیان کرده اند. 
آبهای نیل همواره و از دوره فراعنه میراث مقدس مصر بوده است و حتی محمد علی، بنیانگذار مصر جدید به منظور مقابله با هرگونه اقدام احتمالی اتیوپی برای خدشه وارد کردن به سهم مصر از نیل و منبع روزی کشاورزان، یگانهای دخالت سریع تشکیل داده بود. 
اطلاعاتی که در اختیار ما قرار دارد حاکی از آن است که مقامات مصر از سودان و سودان جنوبی خواسته اند پایگاههای هوایی در خاک خود احداث کنند تا در صورت لزوم و دست نیافتن به راه حل سیاسی، از این پایگاهها استفاده شود، اما پاسخ دو کشور مثبت نبود. 
برگههای متعدد دیگری در دست مصر است که به آنها اشاره میکند مانند تقویت بیشتر روابط با اریتره و سومالی و ایجاد کانالهای ارتباطی با مخالفان اتیوپی در منطقه اوگادن و جنبش جدایی طلب در این منطقه و حتی مخالفان داخل اتیوپی.
در ادامه آمده است: امیدواریم اوضاع به سمت رویارویی نظامی نرود و راه حل میانه مورد توافق مصر و اتیوپی حاصل شود و شاید میانجیگری آتی ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، بتواند این دستاورد را محقق کند. 
دشمن واقعی مصر که این کشور را در آفریقا محاصره کرده است و از اولین لحظه از طرح سد النهضه حمایت کرد رژیم اشغالگر اسرائیل است که اخیرا به سمت اردوگاه دوستان منتقل شده است. این کارشناسان اسرائیلی بودند که نقشههای سد را طراحی و به صورت مستقیم و غیرمستقیم از آن حمایت مالی کردند و میخواهند رویای خود را در دستیابی به سهم خود از آب نیل محقق کنند تا بحران آبی را حل کنند که در فلسطین اشغالی با آن مواجه هستند و این طرح دیگر کاملا علنی شده است. 
مقامات مصر برای گزینههای بدتر آماده میشوند و باید دشمن خود و دوستانشان را که پشت آنها را خالی کردند بشناسند و جبهه داخلی و وحدت ملی را تقویت کنند و به سمت آشتیها و اصلاحات قطعی برود. مقامات مصر منظور ما را میفهمند و نمیخواهیم تکرار مکررات کنیم. منافع مصر، ثبات و رفاه ملت این کشور باید بر هر چیز دیگری اولویت داشته باشد. 
در پایان آمده است: جنگ آبها در خاورمیانه و شاید دیگر مناطق جهان نزدیک شده است و امیدوارم اولین جنگ بین عربها و حبشیها و با تحریک و برنامه ریزی اسرائیل صورت نگیرد.