پخش زنده
امروز: -
میدل ایست با اشاره به آپارتاید نهادینه شده
اسرائیل یکی از بدترین رژیم های سرکش جهان
به نوشته میدل ایست آی، رژیم صهیونیستی در حالی ادعای دموکراتیک بودن دارد که به یکی از بدترین رژیم‌های سرکش جهان تبدیل شده است
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما به نوشته میدل ایست آی، رژیم صهیونیستی در حالی ادعای دموکراتیک بودن و مساوات طلبی دارد که با نرخ بالای فقر در فلسطین اشغالی یک پنجم مردم زیر خط فقر زندگی می‌کنند و برخی مجبورند لابلای زباله‌ها به دنبال مواد غذایی بگردند.این پایگاه اینترنتی در گزارشی با عنوان "چگونه اسرائیل به یکی از بدترین رژیم‌های سرکش جهان تبدیل شد", نوشت: اسرائیل همواره به همراه طرفداران سرسخت و عوامل ناشناس و مزدور خود، به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از تبلیغات همیشگی چه در رسانه ها، چه محیط‌های دانشگاهی و در فضای مجازی همان افسانه قدیمی و نخ نمای صهیونیسم را تکرار و تبلیغ می‌کند.
این نکاتِ گفتمانی با راهنمایی‌هایی در مورد اینکه هنگام بحث در مورد موضوعات حساس، مانند اقدام اسرائیل در استعمارگری غیرقانونی و غصب اراضی و سرزمین‌های فلسطینی، شهرک‌های یهودی نشین و کشتار غیرنظامیان، چه لحن و تاکتیک سخنوری باید مورد استفاده قرار بگیرد و چه کلمات و فرمول‌هایی موثر واقع خواهند شد، ارائه می‌شوند.
همه این تاکتیک‌ها از زمان روی کار آمدن دونالد ترامپ بدتر و حادتر شده است و رئیس جمهور آمریکا با به رسمیت شناختن استعمارگری بیرحمانه و اقدامات غیر قانونی اسرائیل این رژیم را گستاخ‌تر کرده است. اتخاذ چنین رویکردی تنها این پیام را به همه حکام مستبد، خودکامه و ظالم از طیف‌های مختلف در سراسر جهان ارسال می‌کند که نه تنها دزدی، چپاول، استعمار، و ارعاب مردم ضعیف و بی دفاع اشکالی ندارد، بلکه حتی ممکن است شما از غرب به خاطر حاکم کردن " قانون جنگل" پاداش بگیرید.
ماشین جعل اطلاعات
رسانه‌ها پر شده است از اخبار و گزارش‌های متعدد درباره "معجزه اقتصادی اسرئیل" و ثروت و سطح استاندارد بالای زندگی مردم و استارت آپ‌های (کسب و کار‌های نوظهور) پر رونق و رو به رشد و صنایع پیشرفته آن. ولی آیا شما حتی یک بار از جریان اصلی اطلاع رسانی غربی یا سیاستمداران غربی چیزی در این باره شنیده اید که یک پنجم اسرائیلی‌ها زیر خط فقر زندگی می‌کنند و اینکه برخی مجبورند برای سیر کردن شکمهایشان لابلای آشغال و زباله به دنبال چیزی برای خوردن بگردند یا اینکه اسرائیل بالاترین نرخ فقر را در جهان توسعه یافته دارد؟
پاسخ احتمالا منفی است و ما باید از خود بپرسیم چرا. واقعا دشوار است که از چنین دولت عقب افتاده و خشن و تروریستی، چهره‌ای دموکراتیک و صلح آمیز ترسیم کنیم. با این همه و با وجود ماهیت حساس چنین عملیات روانی برای مقابله با منتقدین و بهبود چهره جهانی فاجعه بار اسرائیل، اثربخشی این شیوه نامشخص است.
پخش اخبار و تصاویر مربوط به اقدام اسرائیلی‌ها در قتل کودکان فلسطینی، بمباران عمدی مدارس و استفاده بی رویه از گاز فسفر سفید در اراضی فلسطینی در سراسر دنیا، باور تبلیغات درباره اسرائیل را به عنوان دولتی دموکراتیک و صلح آمیز به مراتب دشوار می‌سازد.
تا کنون رایج‌ترین اسطوره صهیونیسم این تصور بوده است که اسرائیل "تنها دموکراسی" در منطقه به شمار می‌رود. در چارچوب این تبلیغات نژادپرستانه اغلب سعی می‌شود کشور‌های عرب مسلمان منطقه، ملت‌هایی بربر و عقب افتاده و غیر دموکراتیک ترسیم شوند.
تکرار چندین باره یک دروغ، آن را به واقعیت تبدیل نمی‌کند. اسرائیل به هیچ وجه یک دموکراسی و به طور قطع یک دولت "لیبرال و مساوات طلب" نیست. دو واقعیت محض می‌توانند به راحتی این اسطوره سازی را از بین ببرند. نخست آنکه تابعیت و شهروندی اسرائیلی از طریق دین به دست می‌آید. "قانون بازگشت" اجازه می‌دهد تا هر یهودی در هر نقطه از جهان به اسرائیل مهاجرت کند و تابعیت کامل اسرائیل را بدست آورد، قطع نظر از اینکه آیا تا به حال اصلا به این منطقه پا گذارده باشد یا قوم و خویشی در اسرائیل داشته باشد. ولی چنین امتیازی برای پیروان دیگر ادیان وجود ندارد؛ بنابراین باید گفت: تبعیض دینی به عنوان یک سیاست رسمی در اسرائیل نهادینه شده است.
مسئله دوم مسئله ازدواج است. با توجه به همدستی و همکاری گسترده دولت‌ها و رسانه‌های غربی طرفدار اسرائیل، بسیاری از مردم نمی‌دانند در اسرائیل تنها مقامات مذهبی مجاز به رسمیت بخشی به ازدواج هستند و ازدواج‌های مدنی و غیر مذهبی مجاز نیست. از آن بدتر ازدواج میان پیروان مذاهب مختلف نیز بر اساس قانون ممنوع است و هنگامی که یک زوج با دو دین متفاوت به اسرائیل باز می‌گردند؛ دولت با شریک غیر یهودی اغلب به عنوان شهروند درجه دوم رفتار می‌کند. به رغم همه این‌ها شاهدیم بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل و مقامات دولتش به طور پیوسته برای ما توضیح می‌دهند اسرائیل چقدر دموکراتیک، مساوات طلب، باز و روشنفکر بوده است و چگونه به همه شهروندان خود حقوق مساوی اعطا می‌کند.
آپارتاید نهادینه شده
واقعیت این است که اسرائیل از همان بدو تاسیس یک دولت عمیقاً نژادپرست، غیرقانونی، غیر دموکراتیک و مبتنی بر تبعیض‌های قومی- مذهبی بود و این وضعیت اکنون نیز حتی بدتر شده است. از ابتدا اسرائیل به عنوان "دولتی یهودی" شناسایی و معرفی می‌شد بنابراین جایی برای تعجب نبود که اسرائیل به سرعت یک نظام آپارتاید واقعی را تأسیس کند. فعالان فلسطینی و اسرائیلی، سازمان‌های غیردولتی و دانشگاهیان، توضیح می‌دهند که چگونه رژیم آپارتاید اسرائیل دائما روش‌های جدید و خلاقانه‌ای را برای تحریک و تحکیم خود ابداع می‌کند. حتی جیمی کارتر رئیس جمهور سابق آمریکا، کتابی کامل در مورد آپارتاید اسرائیل نوشت و توضیح داد چگونه فلسطینی‌ها در زندانی روباز بدتر از آنچه که مردم آفریقای جنوبی با آن روبرو بودند، روزگار را سپری می‌کنند.
تبعیض قانونی شده
اعمال تبعیض اسرائیل علیه شهروندان عرب و دیگران، فقط یک پدیده اجتماعی، اقتصادی یا فرهنگی نیست، بلکه این تبعیض در اسرائیل نهادینه و در نظام قضایی آن تعریف و تبیین شده است. به عنوان مثال در پرچم اسرائیل ستاره داوود تنها نماینده اکثریت یهودی آن است، ولی این رفتار تبعیض آمیز فقط به موضوعات نمادین مربوط نمی‌شود بلکه در همه ابعاد زندگی جریان دارد از جمله در قوانین مهاجرتی، شهروندی و مشارکت‌های سیاسی. اسرائیل منابع قابل توجهی را در زیرساخت‌ها و خدمات اجتماعی در شهرک‌های یهودی نشین سرمایه گذاری می‌کند، ولی غیر یهودی‌ها مجاز به زندگانی در این شهرک‌ها نیستند، این در حالی است که این شهرک‌ها اغلب در زمین‌های مصادره شده که متعلق به فلسطینی‌ها است، ساخته می‌شوند. میلیون‌ها فلسطینی در شرایط دشوار و تحت اشغال نظامی در کرانه باختری و شرق بیت المقدس زندگی می‌کنند. دو میلیون فلسطینی نیز تحت محاصره و ترور نظامی در غزه ساکن هستند و هیچیک حق رای دادن در انتخابات اسرائیل را ندارند.
ده‌ها قانون تبعیض آمیز علیه شهروندان عرب و فلسطینی در اراضی اشغالی وضع شده بود که همه جنبه‌های زندگانی آن‌ها را از تابعیت گرفته تا آموزش و تحصیل و حقوق سیاسی و اقتصادی و اقامت و زبان و فرهنگ تحت الشعاع قرار می‌دهد. حتی دسترسی به آب، به عنوان اساسی‌ترین منبع حیات، هدف رفتار تبعیض آمیز اسرائیل قرار گرفته و این رژیم هرگز در استفاده از آن به عنوان سلاحی برای تنبیه و توبیخ جمعی، درنگ به خود راه نداده است.
علاوه بر همه این شواهد در اثبات غیر دموکراتیک بودن اسرائیل، این رژیم به دلیل استعمار بی امان، اقدامات غیرقانونی، برتری طلبی، توسل به خشونت بیش از حد و نیز اقدامات ارعاب آمیز نظامیان خود در سطح جهان بدنام شده است. اسرائیل در طول نیم قرن الحاق اراضی و اشغالگری غیرقانونی، تقریباً همه کنوانسیون‌ها، پیمان‌ها و قطعنامه‌های سازمان ملل، شامل کنوانسیون‌های ژنو، منشور سازمان ملل، توافقنامه‌های کمپ دیوید و اسلو را به عمد و آگاهانه نقض کرده است.
پیدا کردن یک دولت سرکش بدتر از اسرائیل دشوار است. اسرائیل از بدو تاسیس با توسل به اقداماتی نظیر پاکسازی قومی، کشتار کل اعضای یک خانواده، ناقص و معلول کردن عمدی کودکان، بمباران مدارس و بیمارستان‌ها و دیگر اقدامات وحشیانه در صدد تنبیه جمعی مردم بی دفاع غیر نظامی برآمده است. حتی خود نظامیان اسرائیلی از این اقدامات به تنگ آمده اند و در حال افشای اقدامات عمدی مقامات خود علیه مردم بی دفاع هستند.
این نکاتِ گفتمانی با راهنمایی‌هایی در مورد اینکه هنگام بحث در مورد موضوعات حساس، مانند اقدام اسرائیل در استعمارگری غیرقانونی و غصب اراضی و سرزمین‌های فلسطینی، شهرک‌های یهودی نشین و کشتار غیرنظامیان، چه لحن و تاکتیک سخنوری باید مورد استفاده قرار بگیرد و چه کلمات و فرمول‌هایی موثر واقع خواهند شد، ارائه می‌شوند.
همه این تاکتیک‌ها از زمان روی کار آمدن دونالد ترامپ بدتر و حادتر شده است و رئیس جمهور آمریکا با به رسمیت شناختن استعمارگری بیرحمانه و اقدامات غیر قانونی اسرائیل این رژیم را گستاخ‌تر کرده است. اتخاذ چنین رویکردی تنها این پیام را به همه حکام مستبد، خودکامه و ظالم از طیف‌های مختلف در سراسر جهان ارسال می‌کند که نه تنها دزدی، چپاول، استعمار، و ارعاب مردم ضعیف و بی دفاع اشکالی ندارد، بلکه حتی ممکن است شما از غرب به خاطر حاکم کردن " قانون جنگل" پاداش بگیرید.
ماشین جعل اطلاعات
رسانه‌ها پر شده است از اخبار و گزارش‌های متعدد درباره "معجزه اقتصادی اسرئیل" و ثروت و سطح استاندارد بالای زندگی مردم و استارت آپ‌های (کسب و کار‌های نوظهور) پر رونق و رو به رشد و صنایع پیشرفته آن. ولی آیا شما حتی یک بار از جریان اصلی اطلاع رسانی غربی یا سیاستمداران غربی چیزی در این باره شنیده اید که یک پنجم اسرائیلی‌ها زیر خط فقر زندگی می‌کنند و اینکه برخی مجبورند برای سیر کردن شکمهایشان لابلای آشغال و زباله به دنبال چیزی برای خوردن بگردند یا اینکه اسرائیل بالاترین نرخ فقر را در جهان توسعه یافته دارد؟
پاسخ احتمالا منفی است و ما باید از خود بپرسیم چرا. واقعا دشوار است که از چنین دولت عقب افتاده و خشن و تروریستی، چهره‌ای دموکراتیک و صلح آمیز ترسیم کنیم. با این همه و با وجود ماهیت حساس چنین عملیات روانی برای مقابله با منتقدین و بهبود چهره جهانی فاجعه بار اسرائیل، اثربخشی این شیوه نامشخص است.
پخش اخبار و تصاویر مربوط به اقدام اسرائیلی‌ها در قتل کودکان فلسطینی، بمباران عمدی مدارس و استفاده بی رویه از گاز فسفر سفید در اراضی فلسطینی در سراسر دنیا، باور تبلیغات درباره اسرائیل را به عنوان دولتی دموکراتیک و صلح آمیز به مراتب دشوار می‌سازد.
تا کنون رایج‌ترین اسطوره صهیونیسم این تصور بوده است که اسرائیل "تنها دموکراسی" در منطقه به شمار می‌رود. در چارچوب این تبلیغات نژادپرستانه اغلب سعی می‌شود کشور‌های عرب مسلمان منطقه، ملت‌هایی بربر و عقب افتاده و غیر دموکراتیک ترسیم شوند.
تکرار چندین باره یک دروغ، آن را به واقعیت تبدیل نمی‌کند. اسرائیل به هیچ وجه یک دموکراسی و به طور قطع یک دولت "لیبرال و مساوات طلب" نیست. دو واقعیت محض می‌توانند به راحتی این اسطوره سازی را از بین ببرند. نخست آنکه تابعیت و شهروندی اسرائیلی از طریق دین به دست می‌آید. "قانون بازگشت" اجازه می‌دهد تا هر یهودی در هر نقطه از جهان به اسرائیل مهاجرت کند و تابعیت کامل اسرائیل را بدست آورد، قطع نظر از اینکه آیا تا به حال اصلا به این منطقه پا گذارده باشد یا قوم و خویشی در اسرائیل داشته باشد. ولی چنین امتیازی برای پیروان دیگر ادیان وجود ندارد؛ بنابراین باید گفت: تبعیض دینی به عنوان یک سیاست رسمی در اسرائیل نهادینه شده است.
مسئله دوم مسئله ازدواج است. با توجه به همدستی و همکاری گسترده دولت‌ها و رسانه‌های غربی طرفدار اسرائیل، بسیاری از مردم نمی‌دانند در اسرائیل تنها مقامات مذهبی مجاز به رسمیت بخشی به ازدواج هستند و ازدواج‌های مدنی و غیر مذهبی مجاز نیست. از آن بدتر ازدواج میان پیروان مذاهب مختلف نیز بر اساس قانون ممنوع است و هنگامی که یک زوج با دو دین متفاوت به اسرائیل باز می‌گردند؛ دولت با شریک غیر یهودی اغلب به عنوان شهروند درجه دوم رفتار می‌کند. به رغم همه این‌ها شاهدیم بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل و مقامات دولتش به طور پیوسته برای ما توضیح می‌دهند اسرائیل چقدر دموکراتیک، مساوات طلب، باز و روشنفکر بوده است و چگونه به همه شهروندان خود حقوق مساوی اعطا می‌کند.
آپارتاید نهادینه شده
واقعیت این است که اسرائیل از همان بدو تاسیس یک دولت عمیقاً نژادپرست، غیرقانونی، غیر دموکراتیک و مبتنی بر تبعیض‌های قومی- مذهبی بود و این وضعیت اکنون نیز حتی بدتر شده است. از ابتدا اسرائیل به عنوان "دولتی یهودی" شناسایی و معرفی می‌شد بنابراین جایی برای تعجب نبود که اسرائیل به سرعت یک نظام آپارتاید واقعی را تأسیس کند. فعالان فلسطینی و اسرائیلی، سازمان‌های غیردولتی و دانشگاهیان، توضیح می‌دهند که چگونه رژیم آپارتاید اسرائیل دائما روش‌های جدید و خلاقانه‌ای را برای تحریک و تحکیم خود ابداع می‌کند. حتی جیمی کارتر رئیس جمهور سابق آمریکا، کتابی کامل در مورد آپارتاید اسرائیل نوشت و توضیح داد چگونه فلسطینی‌ها در زندانی روباز بدتر از آنچه که مردم آفریقای جنوبی با آن روبرو بودند، روزگار را سپری می‌کنند.
تبعیض قانونی شده
اعمال تبعیض اسرائیل علیه شهروندان عرب و دیگران، فقط یک پدیده اجتماعی، اقتصادی یا فرهنگی نیست، بلکه این تبعیض در اسرائیل نهادینه و در نظام قضایی آن تعریف و تبیین شده است. به عنوان مثال در پرچم اسرائیل ستاره داوود تنها نماینده اکثریت یهودی آن است، ولی این رفتار تبعیض آمیز فقط به موضوعات نمادین مربوط نمی‌شود بلکه در همه ابعاد زندگی جریان دارد از جمله در قوانین مهاجرتی، شهروندی و مشارکت‌های سیاسی. اسرائیل منابع قابل توجهی را در زیرساخت‌ها و خدمات اجتماعی در شهرک‌های یهودی نشین سرمایه گذاری می‌کند، ولی غیر یهودی‌ها مجاز به زندگانی در این شهرک‌ها نیستند، این در حالی است که این شهرک‌ها اغلب در زمین‌های مصادره شده که متعلق به فلسطینی‌ها است، ساخته می‌شوند. میلیون‌ها فلسطینی در شرایط دشوار و تحت اشغال نظامی در کرانه باختری و شرق بیت المقدس زندگی می‌کنند. دو میلیون فلسطینی نیز تحت محاصره و ترور نظامی در غزه ساکن هستند و هیچیک حق رای دادن در انتخابات اسرائیل را ندارند.
ده‌ها قانون تبعیض آمیز علیه شهروندان عرب و فلسطینی در اراضی اشغالی وضع شده بود که همه جنبه‌های زندگانی آن‌ها را از تابعیت گرفته تا آموزش و تحصیل و حقوق سیاسی و اقتصادی و اقامت و زبان و فرهنگ تحت الشعاع قرار می‌دهد. حتی دسترسی به آب، به عنوان اساسی‌ترین منبع حیات، هدف رفتار تبعیض آمیز اسرائیل قرار گرفته و این رژیم هرگز در استفاده از آن به عنوان سلاحی برای تنبیه و توبیخ جمعی، درنگ به خود راه نداده است.
علاوه بر همه این شواهد در اثبات غیر دموکراتیک بودن اسرائیل، این رژیم به دلیل استعمار بی امان، اقدامات غیرقانونی، برتری طلبی، توسل به خشونت بیش از حد و نیز اقدامات ارعاب آمیز نظامیان خود در سطح جهان بدنام شده است. اسرائیل در طول نیم قرن الحاق اراضی و اشغالگری غیرقانونی، تقریباً همه کنوانسیون‌ها، پیمان‌ها و قطعنامه‌های سازمان ملل، شامل کنوانسیون‌های ژنو، منشور سازمان ملل، توافقنامه‌های کمپ دیوید و اسلو را به عمد و آگاهانه نقض کرده است.
پیدا کردن یک دولت سرکش بدتر از اسرائیل دشوار است. اسرائیل از بدو تاسیس با توسل به اقداماتی نظیر پاکسازی قومی، کشتار کل اعضای یک خانواده، ناقص و معلول کردن عمدی کودکان، بمباران مدارس و بیمارستان‌ها و دیگر اقدامات وحشیانه در صدد تنبیه جمعی مردم بی دفاع غیر نظامی برآمده است. حتی خود نظامیان اسرائیلی از این اقدامات به تنگ آمده اند و در حال افشای اقدامات عمدی مقامات خود علیه مردم بی دفاع هستند.
نظر شما