پاتک معارضان کرد عراقی به نیرو‌های رژیم صدام در عملیات فتح ۱۰

رزمندگان در دوران دفاع مقدس با روحیه ایثار و شهادت مقابل رژیمی قرار گرفتند که از همه لحاظ تا دندان مسلح بود، اما همین روحیه ایثار و شهادت منجر به شکست دشمن بعثی در ۸ سال دفاع مقدس شد. رزمندگان اسلام در آن دوران به دلیل اینکه در جبهه حق بودند، لذا بدون هراس از تجهیزات و تعداد بالای دشمن مقابل آن‌ها قرار می‌گرفتند. این درحالی است که نیرو‌های دشمن در برخی از عملیات‌ها وقتی عرصه را تنگ می‌دیدند اقدام به فرار می‌کردند. روحیه ایثار و شهادت نیروی محرکی بود که در نهایت پیروزی را نصیب ملت ایران کرد و این روحیه به‌ویژه در عملیات‌هایی که در ماه محرم انجام می‌شد، بیشتر از سایر عملیات‌ها تبلور داشت که یکی از این عملیات‌ها، عملیات فتح ۱۰ بود که در ۱۳ شهریور ماه سال ۱۳۶۶ توسط سپاه پاسداران و نیرو‌های معارض کرد اجرا شد.

رژیم صدام در دوران دفاع مقدس به هیچ قانون و مفاد بین‌المللی پایبند نبود، لذا از بمباران مناطق مسکونی و غیرنظامی هیچ ابایی نداشت و جالب اینجا بود که جمهوری اسلامی ایران نسبت به این اقدامات شنیع صدام به مراکز بین‌المللی اعتراض هم کرد، اما اکثر اعتراض‌ها بی‌نتیجه ماند؛ بنابراین رزمندگان برخی از عملیات‌ها را برای پاسخگویی به اقدامات ناشایست صدام طرح‌ریزی می‌کردند که عملیات فتح ۱۰ نیز با همین هدف اجرا شد.

این عملیات با رمز «یا اباعبدالله الحسین (ع)» در منطقه سیدکان که منطقه‌ای در شمال شرقی استان اربیل عراق بود با هدف تداوم گستردگی نبرد نیرو‌های مبارز عراقی و پاسخگویی به شرارت‌های رژیم بعثی در بمباران مراکز غیرنظامی و گلوله باران روستا‌های کردنشین اجرایی شد. مرحله دهم عملیات فتح نیز مانند عملیات‌های گذشته فتح، در عمق جبهه شمالی استان اربیل انجام شد که علاوه بر رشادت‌های نیرو‌های سپاه، نباید از فداکاری و شجاعت نیرو‌های معارض کرد در یورش به مواضع دشمن بعثی غافل شویم.

 

نیرو‌های خودی در آغاز این عملیات نامنظم و چریکی، حمله‌های محدودی را به برخی ارتفاعات منطقه سیدکان انجام دادند و به نوعی زمینه را برای ورود نیرو‌های معارض کردی فراهم کردند. رزمندگان در این عملیات کوتاه مدت موفق به انهدام ۱۵ دستگاه خودروی نظامی، سه قبضه توپ ضدهوایی، سه زاغه مهمات، خودرو‌های سنگین و نیمه سنگین مهندسی، مقر فرماندهی گردان خفیفه و ۳۶ پایگاه حفاظتی شدند. همچنین اکثر نیرو‌های عراقی که در ارتفاعات منطقه عملیاتی مستقر بودند به هلاکت رسیدند به طوری که بیش از ۵۰۰ نفر کشته و زخمی و حدود ۱۰‌ها نفر نیز به اسارت درآمدند.

رژیم صدام به‌ویژه در مناطق شمال غربی کشور دستور داده بود تا ارتفاعات مهم این مناطق را تصرف کنند تا با اشراف کاملی که بر روستا‌های اطراف دارند، از برنامه و تحرکات رزمندگان اسلام باخبر شده و جلوی اجرای عملیات‌ها را بگیرند؛ لذا یکی از اهداف رزمندگان در عملیات‌هایی که در ارتفاعات اجرا می‌شد، تصرف این ارتفاعات بود که در همین عملیات فتح ۱۰، ارتفاعات ۱۰۹۶، ۱۱۹۸، ۱۱۸۵، ۱۶۳۶ و ۱۹۶۲ به تصرف نیرو‌های خودی درآمد که دستاوردی بزرگی محسوب می‌شد.

رزمندگان اسلام در عملیات فتح ۱۰ به اکثر اهداف از پیش تعیین شده خود دست یافتند، اما مهمتر از رسیدن به اهداف، شکست هیمنه ارتش عراق در منطقه اربیل بود و نیرو‌های صدام متوجه شدند که هیچ کدام از اقدامات آن‌ها بی‌پاسخ نخواهد ماند.