خودتنظیمی؛ مهارتی مهم و ارزشمند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صداوسیما، خودتنظیمی همان توانایی در کنترل رفتار، احساس و افکار برای پیشگیری از رفتار نامطلوب، افزایش رفتار‌های مطلوب و دستیابی به اهداف است.
بلوغ عاطفی به افراد کمک می‌کند که در مواجهه با تهدید‌های عاطفی، اجتماعی و شناختی در محیط با صبوری و تفکر بیشتری رفتار کند.
با توسعه مهارت خودتنظیمی می‌توان به مزایای خوبی دست یافت مثل دیدن نقاط قوت و خوبی در دیگران، دیدن فرصت‌های جدید در چالش ها، حفظ ارتباط با دیگران، تلاش کردن در سختی ها، انعطاف پذیری بیشتر و سازگاری با موقعیت ها، کنترل شرایط در صورت لزوم و آرام کردن خود در زمان ناراحتی و خشم.
روان شناسان بر این باورند خودتنظیمی هیجانی و مهارت مسئولیت‌پذیری ازجمله مهارت‌های مهم و اساسی است که از سنین کودکی باید به فرزندان آموخت.
آن طور که پژوهشگران حوزه روانشناختی می‌گویند بین خودتنظیمی هیجانی و روابط اجتماعی در دانش‌آموزان رابطه معنی‌داری وجود دارد. از بین مؤلفه‌های خودتنظیمی هیجانی در پیش‌بینی روابط اجتماعی دانش‌آموزان بیشترین سهم را مؤلفه «تحمل» داشته است.
نتایج پژوهشگران نشان می‌دهد بین مسئولیت‌پذیری و روابط اجتماعی نیز رابطه مثبت و معنی‌داری وجود داشته است و مسئولیت‌پذیری به‌خوبی قادر است این روابط را تبیین کند. در زمینه بررسی رابطه خودتنظیمی هیجانی با روابط اجتماعی نیز بین تمامی مؤلفه‌های خودتنظیمی هیجانی با روابط اجتماعی هیچ رابطه معنی‌داری یافت نشده است.
از نظر انگیزشی، خودتنظیمی یادگیری به داشتن باور‌ها و نگرش‌های انطباقی مناسب در حوزه‏‏ تحصیلی؛ به ویژه علاقه ‏مندی در انجام تکالیف تحصیلی و تلاش و پشتکار لازم در این زمینه، کمک فروانی می‌کند و سبب می ‏شود فرد خود را لایق، خودکارآمد و مستقل تصور نماید. همچنین، از نظر رفتاری، این یادگیرندگان قادرند محیط‏‌هایی را برای یادگیری بهینه، انتخاب، پی‏ ریزی و خلق کنند.