رشد ۹.۳ درصدی تقاضای جهانی نفت تا ۲۰۳۰

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، در این میان، کشور‌های در حال توسعه و اقتصاد‌های نوظهور مانند هند، کشور‌های آفریقایی و منطقه خاورمیانه، نقش اصلی را در افزایش مصرف دارند، در حالی که کشور‌های توسعه‌یافته با توجه به روند‌های جایگزینی انرژی و سیاست‌های کاهش کربن کاهش نسبی تقاضا را تجربه می‌کنند.

 

بر همین اساس، تقاضای جهانی نفت در سال ۲۰۳۰ به رقم ۱۱۳.۳ میلیون بشکه در روز خواهد رسید که نسبت به سال ۲۰۲۴ افزایش ۹.۶ میلیون بشکه‌ای معادل ۹.۳ درصد رشد را نشان می‌دهد. 

 

بر اساس آمار‌های گزارش چشم‌انداز تقاضای جهانی نفت ۲۰۲۵ منتشرشده از سوی اوپک، تقاضای جهانی نفت خام در دهه‌های آینده روندی صعودی خواهد داشت؛ تقاضای رشدی که به‌طور عمده با محوریت کشور‌های در حال توسعه و نوظهور اقتصادی رقم خواهد خورد. 

 

این رشد در دهه‌های بعد نیز ادامه خواهد یافت و پیش‌بینی می‌شود در سال ۲۰۵۰ این عدد به ۱۲۲.۹ میلیون بشکه در روز برسد. در این بازه زمانی، کشور‌های غیر عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی نقش محوری در افزایش تقاضا ایفا خواهند کرد. 

 

 

در این میان، هند به‌عنوان پرجمعیت‌ترین کشور جهان با رشد تقاضای ۸.۲ میلیون بشکه‌ای معادل ۱۴۷ درصد تا سال ۲۰۵۰، رتبه نخست رشد تقاضا را برای نفت خواهد داشت. توسعه حمل‌ونقل، صنعتی‌سازی، شهرنشینی و گسترش طبقه متوسط از جمله عوامل مؤثر در این روند هستند. 

 

چین نیز در همین مدت با رشد ۱۱ درصدی معادل ۱.۸ میلیون بشکه همچنان سهم قابل‌توجهی در بازار جهانی نفت خواهد داشت، همچنین در خاورمیانه، تقاضای نفت خام با رشد ۵۴ درصدی معادل ۴.۷ میلیون بشکه تا سال ۲۰۵۰ همراه خواهد بود که بخش عمده‌ای از آن ناشی از توسعه صنایع پتروشیمی و افزایش ناوگان حمل‌ونقل جاده‌ای است.

 

در آفریقا نیز در همین مدت رشد جمعیت، گسترش شهرنشینی و ارتقای دسترسی به انرژی سبب افزایش ۴.۲ میلیون بشکه‌ای در تقاضای نفت خواهد شد که نشان‌دهنده رشد ۹۲ درصدی تقاضای نفت خام در این قاره است. 

 

 

در این میان کشور‌های عضو OECD (سازمان توسعه و همکاری اقتصادی) که هم‌اکنون حدود ۴۳ درصد از تقاضای جهانی نفت را تشکیل می‌دهند با کاهش تدریجی تقاضای نفت خام مواجه خواهند شد. این کاهش به‌دلیل افزایش استفاده از خودرو‌های برقی، سیاست‌های کاهش کربن و جایگزینی سوخت‌های فسیلی با انرژی‌های تجدیدپذیر است. 

 

با این حال عواملی مانند خروج ایالات متحده آمریکا از توافق‌نامه پاریس در سال ۲۰۲۵، همچنین تمرکز بیشتر بر امنیت دفاعی و رشد اقتصادی در اروپا سبب کند شدن فرآیند جایگزینی سوخت‌های فسیلی شده است. 

 

 

این گزارش تأکید دارد که در اقتصاد‌های نوظهور بیشترین مقدار افزایش مصرف نفت در بخش حمل‌ونقل جاده‌ای، صنایع پتروشیمی و بخش هوایی متمرکز است. در مقابل کشور‌های توسعه‌یافته شاهد کاهش تدریجی تقاضا به‌ویژه در بخش‌های خانگی، صنعتی و گرمایشی خواهند بود.